نغمه ها و عطر گل از کوی توست...

نثر نواز دیوانم گلها و گلبرگها( من شعرنورا , نثرنومیدانم)

کیست ؟ در اعماق جان , جون مرغک آواز خوانی...

دلنشینی , شادمانی , ساحر شیرین زبانی

چیست ؟ در تاریکیم نور سهیلی , زهره ای یا پرتوی از کهکشانی

چیست  ؟ عطرم میوزد ...گلبرگ باران خورده ای ...

یایاس طوفان برده ای . یا نسیم مشرقست ..

کز فزای دوردست ...

عطرمریم رابرایم آورد ...چون ارمغانی...

یادگاری نیست در قلبم  بجز فریاد ها ...رهگذاری نیست ...

جز امواج مست باد ها...پس چنین در پردة جانم که میخواند سرود؟

این چنین نورم که میبخشد؟ به پنهان وجود...

عطر می بارد به دنیایم , که از آثارآن بیتا بو رقصان میشوم

از خود وعالم گریزان میشوم

در میان شبنم عطر آفرین گردة گل...

در میان ابر پاییزی , که با لطفی زباریدن نمی تک دانه میبارد

و یا آن جوجه گنجشک به تن , پرهای نورسته ...

زهر کنجی به کنجی , ناتوان اندیشة پرپرزدن دارد

عقیق قطره ای کز گوشة منقار کبکی , درزمان آب خوردن می چکد

یا لطف آهو بچه ای ...معصومو بس زیبا , که شیر ازجان مادر می مکد

جلوة شب های پر نوری که درآن سفره دار کائنات ...

سفرة آبی خودرا در فضا ها می تکاند

خرده نانها چون کواکب را , در اقیانوس بالا می فشاند

تا که ماهی های ناپید ا که شایدد رفلک , رقصنده میگردند...

ازآنها بهر خود قوتی و یا بازیچه ای سازند...

آنچه می بینم به زیبایی  , نشانی جلوه ای , آیینه ای ...

از روی توست ...نغمه هاو عطرها ...از کوی توست

 cyrusamirmansouri@yahoo.com

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: